Ik zag door de lagen heen
"Toen
ik 19 was overleed mijn lievelingsoma. Ik was erg verdrietig en zo ook
mijn ouders. Toen wij 's avonds na alle emoties zaten na te praten, had
ik 'opeens' verbinding met haar. Ze gaf me aan dat het fijn was waar ze
was en dat ze degenen die ze weer terug had willen zien, al tegengekomen
was. Of ik wilde doorgeven dat het goed was. Ik was verbaasd, maar
tegelijkertijd was het zo 'gewoon' net alsof alles in z'n verband kwam.
Het was net alsof ik multidimensionaal kon kijken: ik zag door de lagen
heen. Er waren geen woorden voor..."
Inge Wildschut
Mijn mening:
Toen mijn oma stierf in 2002 heb ik ook zoiets voorgehad, alleen in een andere vorm.
Ik was 10 jaar en zat samen met mijn mama in de zetel, we lazen samen een verhaaltje. Mijn papa stond in de keuken de afwas te doen. Plots ging het licht in de living aan en vroeg mama aan mijn vader waarom hij het licht aandeed, het was namiddag en nog redelijk klaar buiten. Hij zei dat hij niets gedaan had, dat hij al die tijd in de keuken stond. Toen we onze buur zagen vroegen we hem of hij ook zoiets had meegemaakt rond dat uur, maar hij wist van niets. Dus aan de elektriciteitscentrale lag het niet. Enkele dagen later zagen we mijn tante, en zij had ook zo'n verhaal. Bij haar thuis was er een deur waar je heel hard aan moest trekken om hem open te krijgen, en rond de tijd dat wij het voorval hadden met het licht, was bij haar die deur gewoon opengewaaid. Mijn mama en tante geloven allebei in een grotere macht, maar mijn twee nonkels niet. Bij hen is er ook niets gebeurd. En sinds die dag geloof ik ook wel dat dat mijn oma was die op deze manier liet weten dat alles goed met haar ging.
Inge Wildschut
Mijn mening:
Toen mijn oma stierf in 2002 heb ik ook zoiets voorgehad, alleen in een andere vorm.
Ik was 10 jaar en zat samen met mijn mama in de zetel, we lazen samen een verhaaltje. Mijn papa stond in de keuken de afwas te doen. Plots ging het licht in de living aan en vroeg mama aan mijn vader waarom hij het licht aandeed, het was namiddag en nog redelijk klaar buiten. Hij zei dat hij niets gedaan had, dat hij al die tijd in de keuken stond. Toen we onze buur zagen vroegen we hem of hij ook zoiets had meegemaakt rond dat uur, maar hij wist van niets. Dus aan de elektriciteitscentrale lag het niet. Enkele dagen later zagen we mijn tante, en zij had ook zo'n verhaal. Bij haar thuis was er een deur waar je heel hard aan moest trekken om hem open te krijgen, en rond de tijd dat wij het voorval hadden met het licht, was bij haar die deur gewoon opengewaaid. Mijn mama en tante geloven allebei in een grotere macht, maar mijn twee nonkels niet. Bij hen is er ook niets gebeurd. En sinds die dag geloof ik ook wel dat dat mijn oma was die op deze manier liet weten dat alles goed met haar ging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten