Ik ben geen vegetariër, maar soms eet ik toch wel vegetarisch. Vroeger at ik sowieso weinig vlees, maar doordat ik ouder wordt, eet ik er meer. Ik besef wel dat al die dieren daarvoor moeten geslacht worden. Ik zou zelf graag een konijn hebben als huisdier, maar mag niet van mijn moeder. Dan lacht ze ermee en zegt ze dat ik er wel een mag hebben om hem daarna op te eten. Ik eet sowieso geen konijn, omdat ik die beestjes zo schattig vind dat ik het niet over mijn hart krijg om het te eten. Bij koeien, varkens en gevogelte heb ik dit niet vaak. Maar als ik dan denk aan hoe die beestjes tot hun einde gekomen zijn, kijk ik toch om nog een keer vegetarisch te eten. Vlees zal ik waarschijnlijk, jammergenoeg, nooit voor 100 % kunnen achterwege laten, maar als ik mijn moeder ervan kan overtuigen om voor mij wat meer vegetarisch mee te brengen, zal dit toch wel een verschil maken in mijn ecologische voetafdruk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten