Mens en lijden: Pukkelpopdrama

Hier een filmpje over het noodweer dat een festivalvierder maakte.

Dodental noodweer Pukkelpop bijgesteld van vijf naar vier

De dramatische gebeurtenissen op Pukkelpop hebben uiteindelijk vier levens geëist. In de chaos na de ramp werd één dodelijk slachtoffer te veel geteld. Dat schrijven de Concentra-kranten.

In een van de ziekenhuizen waar de slachtoffers naartoe werden gebracht, stierf donderdagnacht iemand die enkele uren daarvoor in kritieke toestand was opgenomen. Die persoon werd per abuis bij de dodelijke Pukkelpop-slachtoffers geteld. Hasselts burgemeester Hilde Claes geeft de vergissing nu toe, schrijven de kranten.

Intussen blijkt ook dat het aantal gewonden hoger ligt dan de 140 lichtgewonden en 11 zwaargewonden waarvan oorspronkelijk sprake. Tientallen jongeren gingen immers niet langs de hulpposten op de weide of lieten zich niet naar het ziekenhuis brengen, maar werden naar huis gebracht en raadpleegden daar een arts.

Drie mensen vechten nog steeds voor hun leven. (belga/sam/sps)

Mijn mening:
 Zelf was ik niet op Pukkelpop, maar enkele vrienden van mij wel. Gelukkig zijn ze ongedeerd teruggekeerd van het drama. Toen ik het op de televisie zag kreeg ik toch wel koude rillingen en tranen in mijn ogen. Al die mensen die zich zo verheugd hadden op dit festival, zijn met een trauma teruggekeerd. Sommigen zelfs niet. In de weersvoorspellingen hadden ze nochtans gezegd dat het een storm zou worden. Oranje alarm als ik me nog goed herinner. Maar er werd blijkbaar geen aandacht aan gegeven. Na het drama vond ik het erg dat mensen nog hun geld terug wilden, dat het festival door moest gaan, enzovoort. Er zijn 5 mensen gestorven en meer dan 100 gewonden, en dan zitten enkele mensen nog te klagen over geld. Ze zouden blij moeten zijn dat ze er levend vanaf kwamen.
Het jaar erna ging ik ook naar een festival. Ik was niet bang maar hield in mijn achterhoofd toch nog altijd de gedachte dat er een storm kon uitbreken. Op het weer hadden ze al gezegd dat het enorm zou regenen en donderen. Waarschijnlijk hebben ze ook wel wat overdreven om zeker te zijn dat ze deze keer wel maatregelen zouden nemen. Toen we op het terrein aankwamen begon het te hagelen en water te gieten. Ik hoopte dat we met onze tent niet te dicht bij een boom zouden zitten. Toen we ons plaatsje kregen hebben we onmiddellijk de tent opgezet en zijn we erin gekropen. Onze matrassen deden we later wel. We wouden zeker zijn dat er niet zoiets als op Pukkelpop zou gebeuren. Gelukkig was het zo erg niet, maar ik kon me toen wel een beetje voorstellen hoe het moest geweest zijn voor de mensen die het jaar ervoor in de storm hadden gezeten. Sommige kwamen er met kleerscheuren vanaf, maar zoals je in het filmpje kan zien, was er een jongen die iets zag omvallen op het meisje voor hem. Als je dit ziet gebeuren kan het bijna niet anders dan dat dit beeld je voor de rest van je dagen achtervolgt. Je bent machteloos. Chokri Mahassine kreeg nadien alle schuld. Maar wie had de schuld? Chokri kon niet weten dat het weer zo'n impact zou hebben. Sommige aanwezigen wezen Mahassine met de vinger, maar ze dachten niet na hoe hij zich erbij voelde. Het was zijn evenement, en op zijn evenement vielen 5 doden en zoveel gewonden. Niet alleen deze mensen hebben geleden, maar ook de organisator. Ongeloof, onmacht, ... Tegen de natuur kan je niet veel doen.