"En vorige week (21 jan 2012) konden we in de krant lezen dat zelfdoding Vlaanderen 600 miljoen euro per jaar kost, en dat dit een ernstige bedreiging voor de economie wordt. Hoe ziek moet een
maatschappij zijn om zelfdoding uit te drukken als economische kost? Welke graad van blindheid is er nodig om niet te beseffen dat de zaken omgekeerd liggen: dat men de onleefbaarheid van een louter economisch gestuurde maatschappij kan afmeten aan het aantal drop outs, met zelfdoding als meest definitieve vorm daarvan?"
Mijn mening:
Ik ga akkoord met wat Paul Verhaeghe zegt. "Hoe ziek moet een maatschappij zijn om zelfdoding uit te drukken als economische kost?". In plaats van bezig te zijn met hoeveel zelfdoding kost, kunnen we er maar beter iets aan doen. Zoeken naar wát het probleem is dat er zoveel zelfdodingen zijn. Maar de maatschappij is niet bezig met het welzijn van het volk, maar wel met hoeveel geld er binnen komt, en hoeveel ze moeten uitgeven. Het komt over dat ze het een grotere schande vinden dat zelfdoding 600 miljoen euro per jaar kost, dan dat er zoveel mensen zijn die uit het leven stappen. Waarom doen ze het? Kijk in de kranten en je ziet overal miserie. Hier een oorlog, daar werd er een moord gepleegd, daar werd ingebroken, roofovervallen, roofmoorden, ... Je zou niet meer op straat durven komen als je je alles aan zou trekken. Zelf begin ik er ook genoeg van te krijgen. Iemand kan al een pistool op je richten voor de 'fun'. Heel onze samenleving begint op niets meer te trekken. Het is tegenwoordig ieder voor zich. Vroeger lieten de mensen hun voordeur openstaan, de buren kwamen gewoon binnen om iets te vragen. Nu moet dit al niet meer proberen of de helft van je huis is leeggeroofd. Ook de stress wordt de mensen teveel. Je moét goed presteren, met de crisis is er kans dat je je werk kwijt geraakt. Mensen staan teveel onder druk. En zeker nu. Als je kijkt naar het loon van de mensen die in de politiek zitten, ligt dit zoveel hoger dan het loon van mensen die elke dag 8uur gaan werken en bekaf thuis komen 's avonds. En dan weten dat ze in de politiek gewoon wat discussiëren. Maar beslissingen nemen zit er niet bij. Moesten ze hun loon halveren en die helft verdelen onder de gewone werkmensen, dan zouden er al enorm veel mensen geholpen worden. De samenleving is aan het rotten, maar er is niemand die er iets aan doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten